παρεγκεφαλιδονωτιαίος

-α, -ο

φρ. «παρεγκεφαλιδονωτιαία δεξαμενή»

ανατ. διεύρυνση τού υπαραχνοειδούς χώρου τών μηνίγγων μεταξύ τής κάτω επιφάνειας τής παρεγκεφαλίδας και τής οπίσθιας επιφάνειας τού προμήκους μυελού, η οποία περιέχει εγκεφαλονωτιαίο υγρό.